شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

اندر جي ڳالھہ دل وارا، ڇپائڻ دل ۾ ڇو گهرجي؟

اندر جي ڳالھہ دل وارا، ڇپائڻ دل ۾ ڇو گهرجي؟
جيڪو چوڻو هجئي چئي ڏي،پچائڻ دل ۾ ڇو گهرجي؟
وڻي ٿي سونھن توکي، تون ڀلي مون سان نظارو ڪر،
لڪڻ جي عشق شيءِ ناهي، لڪائڻ دل ۾ ڇو گهرجي؟
ڀلي رھ راز پنھنجي سان، اسان جي پيار جو پياسو ٿي،
اجايو وهم ۽ واڌو، وڌائڻ دل ۾ ڇو گهرجي؟
امن جي ذات آ جڏڙي، سنجيده ۽ صفا سادي،
پاڪيزه پيار جو جذبو، وڃائڻ دل ۾ ڇو گهرجي