شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

ڏکن سورن ۽ صدمن ۾ ڪي ئي سال ڪاٽيا ٿم،

ڏکن سورن ۽ صدمن ۾ ڪي ئي سال ڪاٽيا ٿم،
جڏهن کان دل توسان ڦاٿي، رڳو رنج وَ غم پِرايا ٿم.
ڪڏهن ڪنھن غير جو دڙڪو، ڪڏهن پنھنجن سَتايو آ،
هن عشق وَ مُحبت ۾، قدم جيئن ئي پايا ٿم.
اچن ٿيون ياد اُهي ڳالھيون، روئڻ ٿو اچي هر هر،
طرح ڪھڙي سڄڻ توسان زمانہ گڏ گذاريا ٿم.
پنھنجي ياري ياد ڪر ڪيئن نہ قُرب هوندا ها پنھنجا،
ڪچھريون قُرب واريون امن مانجهي فسانہ سڀ وساريا ٿم.