لِک ڪو غزل تون اهڙو، جنھن جو عمل ٿئي اهڙو،
هر هڪ حسين ٻُڌي، جيئن هر دل ۾ حل ٿئي اهڙو.
ماري وري تون هٿ سان، زنده ڪري ڏيکارين،
اهڙي طرح مسيحا! ڪر تون، قتل ٿئي اهڙو.
اکڙيون کڻي جَي مُرڪين، ڪوهِ طور ڇاجيون تجليون؟
قيامت اچي وڃي ۽ خوني خلل ٿئي اهڙو.
منھنجا خُدا کي سجدا ۽ تنھنجي حُسن جي اچرج!
مشڪل اوهان برابر، نعم البدل ٿئي اهڙو.
مانجهي اِمن هي بلبل، گُلشن ۾ گُم رهي پر،
هر باغ واسي هڪ لاءِ، مطلوبِ گُل ٿئي اهڙو.