چريا ٿي يار پرکياسين، وڏا وينجهار پرکياسين،
سُڃا زردار پرکياسين، ٻڍا ۽ ٻار پرکياسين
پراوا ۽ پرين پنھنجا، پاڙي جا دوست دل وارا،
سچا ڪوڙا ڪلئي پڌرا، دنيا جا پيار پرکياسين.
ڏنوسين ڪجهہ وتوسين ڪجهہ، رلي در در ڏٺوسين ڪجهہ،
روحاني رنگ ۾ رلجي وڏا وهنوار پرکياسين.
اهي ياريون ۽ دلداريون، اهي سارون ۽ من ٻاڙون،
دنيا جون عام ڪم ڪاريون، ڪلئي ڪم ڪار پرکياسين.
ننڍا ٿي ۽ وڏا ٿياسين، وڏا ٿي پوءِ ننڍا ٿياسين،
ڏسي ٻين جا هي گڻ اوگڻ، پنھنجا پرڪار پرکياسين.
ادا مانجهي امن مجلس مچائي عشق ازل کئون آ،
حسن جي ڪشمڪش جلوي سندي ديدار پرکياسين.