شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

طــــوفــــان جــــي رُخ کــــــي مــــٽــــائـــي وڌوســــين،

طــــوفــــان جــــي رُخ کــــــي مــــٽــــائـــي وڌوســــين،
وڏي هـــــن جـــــبــــل کــــــي هـــــٽـــائـــــي وِڌوســـــين.
اٽـــل پــنھنـجـي ڪــوشـش عـجـب رنـگ ڏيکاريا،
ٻــــيـن لاء پــنھنــجــو سِــــر ڪـــٽـــائـــي وِڌوســـين.
ســـــاحِــــل ســــان ڪـــشـــتـــي اچـــي پــــار پھتــي،
ســــلامــــــت يــــارن کـــــي بـــــچـــــائــــي وِڌوســــين.
هـــمــٿ هُـــن عــطا ڪــئي وري ڪجهہ دُعــا ٿـــي،
ســـچ ســچــائي سـان مُــڙيــل مـچ مـچـائي وِڌوسين.
وارن ۽ نـــيـــڻــــن جــــي حُـــســـن تــــي بـــحـــث ٿيو،
بـــحــث ۾ غـــــيــــرن کــــــي کُــــٽـــائــــي وِڌوســـــين.
مــلــيو هــو اوهــان جــي هــٿان مــون کـــي ڌوڪـــو،
اوهـــــان کـــان زخــــم ســــو ڇُــــٽــــائــــي وِڌوســـــين.
هــاڻــي ڪجهہ چُــمــڻ ڏي ڳِــــٽـــا لال پــنھنــجـــا،
تـنھنـجـي پــويـــان خُـــود کــــي وِڃـــائــي وِڌوســين.
اکــــــيـــــــون وِجھہ اکــــيـــن ۾ مــــــزو آ وڏو ڪــــو،
عـــــــرفـــــــان عـــــــقـــــــل کـــــــي رُلائــــي وِڌوســـــين.
اِمـن چـانگ مانجهي اسان واري ٿر جا رهاڪو،
شھر جــي مـاڻـهــن کــي مُــنــجــهــائــي وِڌوســـــين.