شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

اُلــــڪــا آســـــون پِـــياســـون پـــيارا، جــذبہ اُڌمــا بِـکـري پــيا هــن،

اُلــــڪــا آســـــون پِـــياســـون پـــيارا، جــذبہ اُڌمــا بِـکـري پــيا هــن،
ڪـچــڙي جـوڀـن، آهـٽ اُلـجــهـن، تـصـور تـنھنـجا اُڀـري پـيا هـن.
ڪـيـنـجهـر جـهـڙيــون نـيـنـون نـــازڪ، بـکـمـل جھڙا لــب لمينا،
اُڀ منجهان جـيـئـن اُلٽي مـيــنا، گــڏجــي بــادل وکـري پــيا هــن.
ابــــر ســـياحــي نِـسـبـت تـنھنـجي، ڪـــارن وارن پــــيـارن جــي،
جـيون مـئـي ڪـش ٿـي ڪـشـيـده، ڪـيـفـي سپـنا اُکڙي پيا هن.
شبنم کـي گُهـرائي، بادصـبا جــي ٿــڌڙي جهــونــڪـي آنــدو پــر،
بُلـبُـل کــي ورائـي شـفـق شـفـا ٿـي، گُــلابــن ۾ نِـکـري پـيا هـــن.
غـزل گـوئي ۾ غضب ڪيو تو، سُخن سُخـني ۽ سُـخـن روان ۾،
چــار اکــر پــر عــجــب روانــي، ســـنڌ ســـڄــــي ۾ اُسـري پـيا هـن.
اِمـن مانجهي غور ڪري ڪو، پيار مـنجـهـاران ڀــاڪــر ڀــر،
مـاشـاءالله رب خــير ڪـرئـي ٿـــڪ انـــدر جــا نـڪــري پــيا هـــن.