شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

اڄ ڪلھ پيا هن نڪري، فيشن نوان نوان.

اڄ ڪلھ پيا هن نڪري، فيشن نوان نوان.
ريشم نوان نوان ۽ جشن نوان نوان.
نخرا ڪري ٿا ڪنبائن، عاشق جي دل اداسي،
هڪڙا مري کپي وڃن ٿا، ٻيا مرن نوان نوان.
ٽولا ڪري ٿا هلن، بازار ۾ جَي ڀُورلَ،
بازار پئي ٿي جهمڪي، گُل وَ گُلشن نوان نوان.
آتش ناهي طاقت جو ايڏي رکي تابڪاري،
هڪڙا فنا ٿيا عاشق، ٻيا ڦٽجن نوان نوان.
ڳاڙها جُڙتو ٻرن ٿا ۽ فلمي جهانَ ڏِس تون،
امن عاشق پتنگ وانگر مچ ۾ پون نوان نوان