شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

منھنجي واتان رت پيو وري، تون غير سان گم شم آن،

منھنجي واتان رت پيو وري، تون غير سان گم شم آن،
منھنجي هانء ۾ ٿي باھُ ٻري، تون غير سان گم شم آن.
هر رات اويرو اٿي، پنھنجي رب کي ٿو هٿڙا ٻڌان،
غم ناڪ هي غم ڪو ٽري، تون غير سان گم شم آن.
هيل سانوڻ خوب وُٺو، ساوا ٿر ۾ سلا اُڀريا،
ڏاڍي ٿر جي ٿي رات ٺري، تون غير سان گم شم آن.
ڏاڍو دل کي پڪو ٿو ڪيان، کڻي ياري تنھنجي ڇڏيان،
پر منھنجي نہ ٿي پئي سري، تون غير سان گم شم آن.
رک ياري صنم هڪ سان، هر ڪنھن سان نہ هل هڪ ٿي،
ٻڌ ڌيان امن ڏي ڌري، تون غير سان گم شم آن.