اي خُدا تون بچاءِ، شھر نہ منھنجو ڪنگال ٿئي
مارو منھنجا خُوش هجن، نہ بيمار ڪو بدحال ٿئي.
ساوڪ هجي ساءِ هجي عزت هجي غيرت هجي،
قرآن جي تعليم سان هر گهر مالا مال ٿئي.
علم ۽ اعليٰ عقل سان، اڏجي پون گڏجي رهن،
بدڪارن ۽ بُربن جو، ڪنھن تي نہ ڪو بنبال ٿئي.
عُرس صادق کان وٺي محمود نازن تائين ۽،
لالڻ اِمن شاه محمد سان ڀلو ڪو ڀال ٿئي.
حاجن حاجي گُلبھار ۽ چنيسر تاج محمد،
راڄ تان لاهج ڏُکايون، دشمن منھنجو پئمال ٿئي.
هي حنيفو هي ڏِتل، غريب هن مسقين هن،
دل چاهي ٿي خوش هجن ۽ خوش سندن آل ٿئي.
حڪيم کان رمضان تائين ۽ پريان نِماڻو فقير،
هر وقت عيدون عيش ڪن، پيار ۾ هر ڪو لال ٿئي.
امير بخش، قادر بخش ۽ عنايت علي حُسين،
حيدر بخش حُسين بخش، قُرب جو نہ ڪنھن وٽ قال ٿئي.
دُر محمد عرض محمد خير محمد ۽ دين محمد،
نانو ٽِمن ٿاسين ۽ عطن سندا خوشحال ٿئي.
غلام محمد عطا محمد ۽ نادر علي حسن،
الهداد وڏيرو شمن شينھن هجن سڀ شال ٿئي.
علي گوهر، غلام الدين، گُلزار ۽ حُبدار پڻ،
پڙهن اهڙو سکن اکر جو بي مثال ٿئي.