شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

بھارن ۾ خوشبو، نہ تارن ۾ چمڪ،

بھارن ۾ خوشبو، نہ تارن ۾ چمڪ،
افسوس خُلوصِ دل جي نہ يارن ۾ چمڪ.
بلبل چمن ۾ گُلن لاءِ ويڳاڻي،
رهي ڪانہ اڄ پڻ گُلابن ۾ چمڪ.
آسون اُميدون پوريون نہ ٿيون پر،
نہ مُسڪراهٽ، نہ دل وارن ۾ چمڪ.
ذولفن جي ڪاراڻ عقس هڪ ڇڏي ٿي،
اِها آهي تنھنجي وارن ۾ چمڪ.
عمر پنھنجي گُذري، حُسن جي پوڄا ۾،
ڏِٺي سون اِمن بس نِظارن ۾ چمڪ.