شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

اڄ نــــاز ٿــــو ڪـــــريــــن تـــــون دلــــبر گهــــڻا گهــڻا،

اڄ نــــاز ٿــــو ڪـــــريــــن تـــــون دلــــبر گهــــڻا گهــڻا،
عــــاشــــق ڪُــٺــل ڏِٺــــا ٿــــم اڪــــثــــر گهــــڻا گهـــڻا.
تـنھنجـن اکـين ڪُهـي لک مھمير ڪي ئي ماريا،
خــــــونــــي اکـــين کُـــپايـــا، خـــنـــجـــر گهـــــڻا گهـــــڻا.
هـڪ مان نہ تـنھنجـو خـــادم، مـحـتـاج مــلڪ سارو،
جُهــڪــندي ڏِٺـــــم سِـــڪـــندر، هـــن در گهــڻا گهـــڻا.
وارن سَـــندي ڪَـــــڙي ۾، ڪــڙجـي ويــا جـــي قـــيدي،
ائـيـن پــنھنـجـي عــمــر ڏئــي ويـا، گـوهـر گهـڻا گهـڻا.
مــانجهي اِمـن اسان کي، ماريو صنم جي ماڻي،
اُٿـــلـــي پـــون ٿـــا عِــــــشـــق جــــا اوٻـــــر گهـــڻا گهــــڻا.