ڦتڪندي فٽجي پيا ناسور ۽ گهرا زخم،
رات لُڇندي مون ڪٽي، سُور سختي جا سِتم.
جنون غم هن سوز ۾ ڪي ئي ستايل ويا مري،
ڪي زخم کائي ويا، ڪي سورن منجهہ ويا سڙي،
زندگي تن جي تلخ ٿي، عمر تن جي ٿي ختم.
هن عشق جي اوساٽ ۾، آگم ڪيو اکڙيون وسن،
پيار ۾ آزار پوءِ، پاڻهي ٿا پيدا ٿين،
منھن ڏجي ير مُڙس ٿي، گوندر گذاري وڃجي غم.
ويو رُسي مون کان مگر، پئي خبر مون کي دير سان،
اڄ رُٺل دلبر منھنجو، خوش رهي ٿو خير سان،
الله ڪندو ايندو صنم، گڏجي گذاريون ڪوئي دم.