وڪـــڙيـــل گــــيســــو ورن وســــيھر، وار گـــــهـــنـــا ۽ گـــــهـــــــاٽــــــا،
قــــــاتــــــل ڪـــــجـــــلــي اک ڏســــي،لـــــک نـــــاز ڪــــندڙ ڏس ڦـــــاٿـــــا.
تـــوکي مــون کـــي خـــبر ڪهڙي، هـــنــن ڪــارن وارن پـــيارن جــي،
حـــــــسين دنـــــــيا جـــــــا هـــــــزار ڍريـــــــا ٿــــــي، درشــــــن دم لاءِ آتــــــــا.
مـــان ٿـــو چــاهـــيان چــاهت مـنھنـجـي، مـــون ڏي چــري ٿـــي مــوٽـــي،
انـــــداز انـــــوکــــا پــــاڪ حُــــسن جـــــــا، نـــــــاز نـــــــوان رنـــــــگ لاتــــــا.
تنھنـــجي حُـسن تي مــور چــريا ٿـــيا، جهر جهنگ آهون آس رکن ٿا،
ڪـــوئــــل قُــمـــري ســــونھن ســــوڀــــيا تي، گــيت غــزل گـــڏ ڳـــاتــا.
پـن پــن، گل گل، شاخون چمن ۾، ســونھن ڏســڻ لاءِ سـر ڪــوشــان،
مـــــاڪ ڦــــڙن جـــــي دل ٿـــي ڌڙڪــــي، رنـــگ راض ڏســــــو دل ڀـــاتــا.
غــــــريـــب فـــــقـــير، اســـــير اٻــــــوجـــــهه، ٻــــــاجھہ ڪـــــــري دل لاتــــــئي،
مـــانــــجهــي جھڙا ســــادا دل، اڄ پــنھنـــجــي صـــنـــم سُـــڃـــاتـــــا.