شاعري

غزل جھڙي جَواني

اُستاد امام الدين تخلص امن آزاد مانجهي ضلع خيرپور، تعلقي فيض گنج جي ڳوٺ صاحب خان چانگ جي هڪ غريب گهراڻي ۾ جنم ورتو. ھو ھڪ استاد ۽ قبل شخص ھيو. سندس مٿان ڏات مھرباني ڪندي رهي. هُن جو ڪُجهہ بہ لِکيو، سو عشق وچان لِکيو، هُن کي اندر جي سِڪ ۽ اُڻ تُڻ سڀ ڪُجهہ لکرائيندي رهي . تمام حِساس شخصيت جا مالڪ هُئا ، هُن درد کي ايترو تہ محسوس ڪيو جو شاعري ڪيائون.

Title Cover of book غزل جھڙي جَواني

بس خدا جو قسم الائي ڇا ٿو ٿئي،

بس خدا جو قسم الائي ڇا ٿو ٿئي،
ٻئي جي چوڻ تي هُو جُدا ٿو ٿئي.
ڪيڏيون لک ڪمايون ڪيم ٿي پرين سان
لُڙهي ويون سڀئي، بي وفا ٿو ٿئي.
تنھنجي پيار خاطر، هيڻو ٿيس سڀن کان،
تڏهن پيار پنھنجي جو، بچاءَ ٿو ٿئي.
سڄو راڄ مون تي ٺٺوليون ٿو ٺاهي،
ٺاهيان مان ٺٺولي تہ وڌاءُ ٿو ٿئي.
امن چانگ مانجهي تنھنجي پيار خاطر،
مُئس، دوستي جو حق ادا ٿو ٿئي.