هر ڳالھ کي مڃان ٿو، مگر غير سان ڇڏي ڏي گهمڻ.
زندگي وڃي ٿي مون کان منھنجي، وِھ لڳي ٿو مون کي جِيئڻ.
تو بِن قسم خدا جو مِٺا، دم نہ ٿو کڄي منھنجو،
افسوس! اڄ جُدائي ڪيئي، ڇو اڃان اچي نہ رُوئڻ.
بي درد توتي مون تي کِلن خوش نصيب هُون،
دل ۾ نہ ڪر انھن جو صنم، غيرن جو ڪم آهي کلڻ.
منھنجو اشارو سمجهين نہ ٿو، چئو مٺا مان ڇا چوان؟
ٿورو نہ سمجھ ٿورو چوڻ، هي گهڻو گهڻو آ چوڻ.
مانجهي امن مري تہ توکي پوءِ قدر پوي ڪو پِرين،
گهر ڪير ايندئي پنڌڙو ڪري، روز مون وانگيان مِلڻ