دُکي دل دوڙائي لاشڪ ڏٺوسين،
خدا آدم جي دل ۾ بيشڪ ڏٺوسين.
بندي مان بانور تڪبر وڃي ٿو،
خُدا جو قسم سو عاشق ڏٺوسين.
جو ڪري ٿو عبادت ۽ ڪري ٿو وڏائي،
دنيا جي فڪر ۾ سو فاسق ڏٺوسين.
سُڃي کي سُکيو ۽ سُکئي کي سُڃو بي،
ڪري ٿو اُهوئي مالڪ ڏٺوسين.
بنا هڏ هلائڻ جي روزي رسائي،
ويلھي تي کارائي رب رازق ڏٺوسين.
امن ٿو ماري جياري جڳن کي،
برحق سو باري خالق ڏٺوسين.